Φωτογραφία δρόμου. Tips για να την κάνεις καλύτερα.
Αν αγαπάς τη φωτογραφία δρόμου, τότε είναι πολύ πιθανό να έχεις ήδη μελετήσει μεγάλους φωτογράφους οι οποίοι την ανήγαγαν σε σπάνια τέχνη, με την καλλιτεχνική τους προσέγγιση, απομακρυνόμενοι από το ύφος του ρεπορτάζ, συνεπώς της χρηστικής φωτογραφίας, μορφής δηλ. που δέσποζε για πολλά χρόνια.
Αν λοιπόν έχεις παρατηρήσει τις ματιές μεγάλων φωτογράφων δρόμου του παρελθόντος αλλά και του παρόντος και σε γοητεύει αυτό που βλέπεις, τότε δεν έχεις παρά να εξασκηθείς και να γίνεις καλύτερος. Παρακάτω δε θα μιλήσουμε για τεχνικές λεπτομέρειες και ρυθμίσεις για φωτογραφικές μηχανές ή κινητά, αλλά θα βρεις κάποια tips που, φέρνοντάς τα στα μέτρα σου, ίσως σου φανούν χρήσιμα στο φωτογραφικό σου σαφάρι στους δρόμους.
Ποια στοιχεία λοιπόν θα μπορούσαν να κάνουν τη φωτογραφία σου ακόμη καλύτερη;
- Η φωτογραφία σου να λέει ξεκάθαρα μια ιστορία. Δες ως παράδειγμα το παρακάτω ζευγάρι σε αντίθεση με όλο τον υπόλοιπο κόσμο:
- Η φωτογραφία σου να μη λέει μια ιστορία αλλά να αποτελεί καμβά για να φανταστεί ο θεατής μια ιστορία. Για παράδειγμα εδώ δεν ξέρουμε ως θεατές εάν οι δύο κοπέλες γνωρίζονται. Μπορεί να είναι τσακωμένες, μπορεί να πήγαν στη θάλασσα για να ηρεμήσουν και να συμφιλιωθούν, μπορεί να μη συμβαίνει απολύτως τίποτα και να χαλαρώνουν, μπορεί να είναι παντελώς άγνωστες.
Όπως και εδώ δε γνωρίζει ο θεατής εάν στην τουαλέτα εισέρχεται μία μαμά ή ένας πατέρας κρατώντας το μπαλόνι του παιδιού. Δε γνωρίζει αν προέκυψε κάτι σημαντικό και αναγκάστηκε ο άνθρωπος αυτός να συνοδεύσει το παιδί με όλα αυτά ανά χείρας (τσάντες και μπαλόνι) ή αν είναι μία σκηνή από τη ρουτίνα μίας οικογένειας. Δε γνωρίζει καν ο θεατής αν είναι μέρα ή νύχτα, αν υπάρχει παιδί στη σκηνή, αν η τουαλέτα ανήκει σε παιδότοπο, καφέ ή εμπορικό κέντρο. Είναι ελεύθερος να πλάσει την ιστορία του.
- Η φωτογραφία σου να μην είναι φλύαρη. Δε χρειάζεται σε ένα κάδρο να συμπεριλάβεις και το περιβάλλον και τον άνθρωπο και τους υπόλοιπους ανθρώπους που τον πλαισιώνουν αν δεν είναι απαραίτητο να δώσεις αυτή τη σύνθεση στο θεατή. Πέσε πάνω στο θέμα σου. Αν το θέμα σου είναι η έκφραση των πρόσωπων, τότε εστίασε εκεί, αν είναι το σκηνικό της πόλης και η σκληρότητα του περιβάλλοντος, παίξε με τις σκιές και τη στάση του σώματος του ανθρώπινου στοιχείου και βάλε τον άνθρωπο ως σημαντικό δευτεραγωνιστή δίπλα στο σκηνικό σου. Αν θέλεις να δώσεις έμφαση στην αντίθεση που έχει ο ήρωάς σου σε σχέση με τους άλλους ανθρώπους του κάδρου, εστίασε στον άνθρωπό σου και άσε τον περίγυρό του θολό, “φλουταρισμένο”.
- Το κάδρο σου να είναι σαφές και οριοθετημένο, έτσι ώστε να μη δημιουργεί την αίσθηση στο θεατή ότι κάτι άλλο σημαντικό λείπει από την εικόνα της στιγμής.
Το ίδιο βλέπουμε κι εδώ. Η έκφραση ενός ανθρώπου που κάνει κάποια κόλπα στο δρόμο για να βγάλει το μεροκάματο, σε contrast με την έκφραση του περαστικού, ο οποίος προφανώς, έχει αλλού το μυαλό του. Δεν αφορά το θεατή αν ο περαστικός κρατά παιδί, τσάντα ή κάτι άλλο. Το μάτι πέφτει στην έκφρασή του και μόνο. Το περιβάλλον δε, ξεκάθαρο, ένας αρχαιολογικός χώρος ως φόντο και σαφής έμφαση στο σύγχρονο βρώμικο πλακάκι της μεγαλούπολης.
- Το κάδρο σου να μην περιλαμβάνει άχρηστα στοιχεία που δε βοηθούν την ιστορία σου. Για παράδειγμα αν δίπλα στο θέμα σου είναι μια κεραία αυτοκίνητου, αλλά δεν ενδιαφέρεσαι να δείξεις ότι η σκηνή διαδραματίζεται σε αυτοκινητόδρομο, φρόντισε να την αποκλείσεις στο κλικ σου. Μη χαλάς το ταξίδι που πας να δημιουργήσεις, πριν ακόμη να γεννηθεί.
Τελευταίο αλλά και σημαντικότερο tip:
Πειραματίσου. Βγες και φωτογράφισε ό,τι σου κεντρίζει το ενδιαφέρον. Αν ασχολείσαι με κάτι που σου αρέσει πραγματικά, τότε θα δημιουργείς ενδιαφέρουσες εικόνες. Μείνε ανεπηρέαστος από νόρμες και στεγανά σχετικά με την τέχνη της φωτογραφίας και άσε το περιβάλλον μέσα στο οποίο κινείσαι να σε συνεπάρει, γίνε ένα με αυτό. Τότε θα δεις το φακό σου να κάνει θαύματα.
Μην ξεχνάς ότι η φωτογραφία είναι η δημιουργία μιας εικονικής πραγματικότητας μέσα από τα δικά σου μάτια. Η απομόνωση μιας σκηνής σε σκηνικό που εσύ επιλέγεις.
Δημιούργησε το σκηνικό σου και “υποχρέωσε” με την τέχνη σου το θεατή να μεταφερθεί εκεί που θέλεις να τον πας μέσα από την εικόνα. Εξάλλου, κατά την ταπεινή άποψη του γράφοντος, επιτυχημένη φωτογραφία είναι αυτή που μεταφέρει το θεατή της μέσα της.
Η θέαση μιας φωτογραφίας, εκτός από την πρόκληση συναισθημάτων στο θεατή της, οφείλει να τον μεταφέρει, να τον ταξιδεύει, να μετατρέπει την όρασή του σε όχημα με διαδρομή προτεινόμενη μεν από τον καλλιτέχνη, ορισμένη όμως τελικά από τον ίδιο το θεατή, σύμφωνα με την ακολουθία της ψυχοσύνθεσής του, των εμπειριών του και του συνειδητού και ασυνειδήτου του.
Κωστής Μπακόπουλος
This Post Has 0 Comments